Ondergedompeld in het mediterrane maquis en enigszins geïsoleerd van het bewoonde gebied, kan men op de punt van een klif een glimp opvangen van wat er overblijft van Torre Castiglione. De redenen voor de instorting kunnen hoogstwaarschijnlijk worden toegeschreven aan de karstactiviteit in het gebied; de klif zelf zit namelijk vol spunnulate door de verzakking van de grond eronder. De torenruïne is klein en vierkant en valt binnen het leengoed van Nardò. Vanaf het uitkijkpunt van de toren kan men niet alleen de stranden van Torre Castiglione zien, maar ook het prachtige omringende mediterrane struikgewas. De toren diende als uitkijkpost en bevond zich tussen Torre Lapillo in het zuiden en Torre Colimena in het noorden.
Laatste update: 11/10/2022, Francesco Nestola